Kulağımı çekti kara fikir
Ve bağırdı beynimin en sapalarına kadar
Avaz avaz;
“Küçük şairsin, küçük!
Hem de
Bir anne şiiri...
Yazamayacak kadar küçük.”
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
müthiş şiir
Gözümde nur başımda tacım ana
Uykusuz gecelerinde yalnız süt değil
Huzur, şevkat emdim kana kana
Bir ahını duysam, içimde bir ateş
Tutuşur köz olur yana yana
Haylazdım kırardım cam çerçeve
Sıkışınca koşar gelirdim eve
Olurdun dalgakıran hem liman
Vermezdin kimseye aman
Koyunca başımı dizine
Kadim türküler ninniler dolanırdı diline
Tarifsiz bir huzur kaplar bulutlarda yatardım
Yüreğim yayla olur kuzuyu koyuna katardım
Büyüdümya! uzandığım rahat yataklar
Sabaha kadar sanki beni pataklar
Huzursuzum sabah akşam panik ataklar
Salla beni dizinde ANA, sallada uyuyayım...
tebrikler kutlarım
Anlatamayacağını anlatabilmek de ayrı bir sanat istiyor doğrusu.
Muhteşem Anneler için ne yazsak az gelir o yüzden anne şiiri yazamayacak kadar büyük şair olmak çok şey anlatıyor yüreğinize sağlık günün şiirine yakışan şiirinizi ve kaleminizi tebrik ederim
Nüans böyle bir şey işte
Kapı açılırken ve kapanırken aynı sesi çıkarsa da , birinde dışta kalmak diğerinde dahil olmak var .
Annenin belki bir şiirle bir yönü anlatılabilir o da ancak ancak bir şiirle annenin anlatılamayacağını anlatmasıdır o şiirin
çok iyi biliyorum;.
anne şiiri yazmaktan vazgeçmedikçe büyük şair olunamaz.
ama çok iyi biliyorum;
anne şiiri yazmaktan kendini alamadıkça nedense kişi kendini şair sayamaz.
çünkü kalem sevgiyi anne sözcüğüyle tanır önce.
bu yuce sevgıyı oylesıne guzel anlatmıssınkı tebrıkler abicim kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta