Gönül bağında açmış en nadide güldün.
Bir söz bir naz ile açtığın yere gömüldün.
Yaraların dermanı yok kanar içten içe.
Çok gözyaşı döktüm uyumadım bir gece
Bir siyah rengi aldı beklenen sabahım.
Bana yar bana can bana sen diye kaldı ahım.
İçimdeki yalnızlıkların ıztırap hanesiydin.
Bu beyaz şehrin hüzünlü kar tanesiydin.
Tane tane yağdın çığ oldun sonraları bende
Öldün desem de olmaz iki yürek bir kefende.
Yeminlerin vardı palandoken kadar büyük.
Sevmek laf değil, sevmek emek, birazda yük
Ask cemalinin bazen neşesi bazen çatık kaşıydın.
Hüzün dergâhında tane tane işlenen gözyaşıydın.
Ahlarin bu sitemkâr bakışın bahanesiydin.
Bu bitmez sarhoşluğun badesi meyhanesiydin.
Bir beni aldı bende, kalmadım bende bilesin.
Nefes aldım ama bir can kaldı sende bilesin.
Naci KAYIP
2020 marmara
Kayıt Tarihi : 23.2.2020 13:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!