Bu Benim Dilim Şiiri - Mehmet İnan 2

BU BENİM DİLİM

Ağzımın içinde, dönüp duruyor
Parayı pul eder, bu benim dilim
Biraz konuşmazsam, hemen kuruyor
Zehiri bal eder, bu benim dilim

Meydana çıkanda, en güzel hisler
Kaybolur bulutlar, dağılır sisler
Kapatır yarayı, acıyı süsler
Dikeni gül eder, bu benim dilim

Her insan hataya, düşer bir anlık
İş işten geçti mi, başlar pişmanlık
Gün ışığı gelir, biter karanlık
Perdeyi tül eder, bu benim

Ne köşe var dilde, ne de bir direk
Konuşur düşünmez, neyine gerek
En sonda ki sözü, başta diyerek
İnsanı kıl eder, bu benim dilim

Dediği olmazsa, çokta inattır
Gönül bir kuş ise, dilde kanattır
Abartma mevzusu, zevkli sanattır
Pireyi fil eder, bu benim dilim

Bazen suküt olur, bazen çok sesli
Durmadan çalışır, pek de hevesli
Üretir canlıyı, çoğaltır nesli
Tohumu döl eder, bu benim dilim

Hoş konuşsa yılan, çıkar delikten
Eskimez yıpranmaz, sanki çelikten
Bir ceket yaptırsan, pamuk iplikten
Kumaşı çul eder, bu benim dilim

Aman ha incitme, canı cananı
Yakıştırmam ona, sözde yalanı
Hakkı zikrederse, Mehmet İnan’ı
Halis bir kul eder, bu benim dilim

İNANİ