BU BAYRAMDA BİR GÜN
.
Kapı çaldı...
Gelen çocuklardır dedim ., bayram ya...
Penceremin önündeki ., boş sokaklara- uzaklara bakan koltuğumdan kalkıp., kapıyı açtım...
Hayır., gelen çocuklar değildi...
Galiba kapı da çalmamıştı da bana öyle gelmişti....
Ya da kapının çalmasını ben istemiştim...
Hem bu bayram geçen bayramlarda olduğu gibi o en güzel şekerliğimin içini en ışıklı çikolatalarla da doldurmamıştım... Neden gelsindi ki çocuklar...
Gelseler bile onların hoşuna gidecek yalnızca avucumun içinde sımsıkı tuttuğum bir mendil ve içine sarılı delikli ikibuçuk kuruş var...
Onu da zaten hiç kimseye vermem., kendime saklıyorum...
. . ,
Kapıyı kapatıp., gelip oturdum penceremin önündeki., boş sokaklara- uzaklara bakan koltuğuma...
Kapıyı açtığımda yüzüme yapışan ama tadını bilemediğim o garip gülümseme ile....
. . .
SOKAK KAPILARINIZIN ZİLİNİ ÇALAN OLMASA DA .,
YÜREĞİNİZİN AÇIK KAPILARINDAN İÇERİ DOLACAK OLAN SEVDİĞİNİZ BÜTÜN SESLERLE
BİRLİKTE KEYİFLİ ., BAYRAM TADINDA GÜNLER GEÇİRMENİZİ DİLERİM....
.
(C.Ç)
Kayıt Tarihi : 25.5.2020 13:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çalmak ve gönül koltuğuna kurulup
sizi dinlemek isterdim.
Evet sokaklar tenha ve sessiz olabilir belki
ama sevda salonunun hayali dostları ile
dop dolu olmalı.. onlarla yarenleşiyorsunuzdur
mendilde sarılı iki buçuk kuruşu bana sunabilirsiniz
ihtimal.. Ümit işte..
MUHABBETLERİMLE GÜZEL ÜSTADIM.
Bayramınızı da kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)