Gördü, tepkisiz ama dikkatle baktı uzun uzun.
Beklediğim bu değildi şimdi bakışı mahzun.
Hayır!, beni gördüğünde böyle olmazdın durgun.
Arzu ,hiç böyle kalmazdın bakıp durdun.
Bir yıl önce , gülücük veren arzulu kız nerede?
Yine Eylül , yine Istanbul'da beklemede.
Hafif gülümseme yeterdi, görsem gözlerinde.
Arzu bir yılda değişmiş, beni bıraktı, kederde.
Yine saçı sarı, güzel, alımlı ama bildiğim değil.
Bir yıllık ayrılık aşkı bitirmiş, her hali delil.
Unutmaz sandım, özler sandım , sevdiğimi bil.
Arzu aşkımı öldürmüş, o Kabil ben Habil.
Bu aşkın geleceği yok, Eylül ama kış geldi.
Çok sevdiğim yar, yabancı olmuş eldi.
Kaybetmiş olmanın acısı kalbimi deldi.
Karşımdaki güzel sevdiğimin gözleri, bitti dedi.
Aşkının mirası anılar, ile gönlüm avun.
Unutulmasın diye anı defterine yaz, tutun.
Hani seviyordun ? Halin neden sessiz suskun.?
Gittim, bir daha yaşamazsın bu aşktan oldun..
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 10.9.2024 23:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1977 ve 1980 yıllarında Arzu Erkan için yazdığım şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!