Bu Aşk Şiirinin Yarim Kafiyesi Sensin ...

Gönülden sızan söz ağırdır, her güzel cemal taşıyamaz Ruhsu.
Oysa doğru yolu bilip de gönle akmayan cümlelerin var.Vicdanımı sızlatan cümlelerin okyanusundayım.
-Affedilmez olana kafiyelendiğim için, yarim kafiyeleri bulman zor oldu.

Belki gün’eşe ihtiyacım var bunca karanlık gecem perilerin gözleriyle aydınlanırken.
-Belki gözlerini istedim gün’ahlarımı aydınlatsın diye. Yoksul güncelerimin dibinde sızımlarım cümlelerime imgelerime karışıyor.
-Vicdanımın aşkısın artık Ruhsu…

Ruhu, gelişi,huzuru; bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür, bir bağırtır, bir sızlatır, bir de sevdirsin bana.
...:Mesafe ile sınırlı değil uzak kalışımız. Ben kendi sevdamı yaşıyorum, taşıyorum kendi uzaklarıma. En yakın olan sensin bana.En uzak benim,henüz kendime gelemedim senden sonra.
-Aynı yerde ve yarde olunca mesafeler kısalar.İçsel yollar biter.
Aynı anın içinde, aynı aynanın içinde, aynı ruha akmaktır biten uzaklık.
Şimdi üzülmek konusunda ustayım diyemem.Doğarken ağlamışım, ilk çıraklık öyle başlamış.Ama insanı ağlamakta usta kılan sevdiğin gittikten sonra onun özlemiyle akıttığın gözyaşlarıdır. İşte ustalığıma laf edemezsin artık.

-Ve hayat tek başınalığı dünyanın bütün nimetleri arasında sunar. Bu nimetler arasında yalnızlığımın kralıydım ta ki sen olana dek. Yalnızlığım yerine kalabalığımın yari olunca işte sorun ,sevgi, aşk, acı, bütün duygu çeşnileri başlar.

-Sessizlik,yalnızlık aslında insanın kendinden bile güçlü oluşun güneşidir. Bazen öylesine sevmek çok kalabalık olur ve bu kalabalığın içinden çıkmak zaman alır.

Herkes gibi kimsesizliğim kısmetsizi olmamak için senin sevda yolundayım.

-İçimde dinlenme cihazın var.İçinde ne konuşursan dinliyorum.Bakışını ölçen algıölçerim.Her bakışından çıkan cümlelerin mütercimiyim.
-Nemli gözlerinin anlatamadıklarında kaldım. Beni bitiren, senli sevdamın bitirme tezi olan nemli gözlerindir.
-Bir erkeği en çok etkileyen şey sevdiği kadının nemli gözleridir.Orada erir,orada susar,içimizde çocuk ağlar, sonra yalnız kalınca kendimizde ağlarız bilesin Ruhsu

-Şimdi yeni bir sevda tezindeyim. Sen artık vicdanımın aşkısın ve imkânsızsın.
- İmkânsız oluşunun imleri akar beynimde.Şimdi duygular rafta.Bu senli sorular aklı çalıştırıyor.Ne kadar imkânsız olduğunu çözmeye ,çözümlerinde kalmaya çalışıyorum.
-Ki akıl kendi çözümlerini sermiş durumda.Sana hak verişlerim artıyor.

-Umutsuz bir vakadan öte kendimi affetme çabalarım artıyor.
-Ki bazen aşk başka zamanların son damlasıdır.Henüz o damla düşmedi yarama, sevdama, vuslatıma, kaderime, kederime senli olan her şeyime.
-Bu yüzden kendimden başka zamanlar ürettim. Ve kendimi olduğum
gibi bırakıp içsel özgürlüğümü ilan ettim. -Aklı çelişkilere teslim etmemiş oldum. Çünkü hayat içsel özgürlüktedir. Ben oranın merkeziyim,kendimi tanıma,yaşama, üst benliğe ulaşma mecrasındayım.Kendi merkezini tanımayan herkes hayattan,aşktan, sosyal bağlardan, ağlardan kopuktur.

*Kendin olamamak içsel kopukluğunu faturasını sunar.Yani ürkeklik, içine kapanıklık, güvensizlik, gibi toplumdan,yeni yaşamlardan, aşklardan, deneyimlerden uzak bırakır.

Oysa kendine güvenmek ve kendini tanımak demek takdir edilmek, alkışlanmak,güzel kariyerlere ulaşmak gibi sosyal basamaklar sunup seni mutlu eder.

-Eski hayatın izlerinden kurtulmanın tek yolu içini özgür bırakıp kendini bulup ve kendine güvenmektir.

-Hipnotik telkinlere ihtiyacın olmayacak.Çünkü zayıflığını gören herkes kişisel gelişim uzmanı gibi kendince cümleler kuracaktır. Ve farkına varmadan başkalarına bağımlı oluverir insan.
-Bir başkasının bir başkası kalmamak için içimde seni özgür bıraktım.

Doydum sana biraz.

Geçmiş geleceğine mayınlar döşeyemez.Birkadın, bir erkek senin geçmişini kirletmiş olabilir.Oysa insanın içi en büyük okyanustan daha paktır,daha dalgalıdır, daha akıcıdır,daha huzur vericidir.

-Okyanusların durduğunu, dalgalarını kestiğini gördün mü? Sen de içsel zenginliğindeki dalgaları kesme.

-Artık “o “yok.
Ama geçmişini silme,insanı geleceğe taşıyan yaşam köprülerindir.

Her şeyin bir sebebine hamile.Doğar elbet sonuçlar.Biz kaderin de kederin emekçisiyiz.Yaşam bize emanet.

-Önce kendini çözerek hem geçmişin hem de geleceğin çözümü olmuş oluruz.

-Yani sorumluluğumuzun ekmeğiyiz.İyi bir fırında pişirerek güzel yemekler gibi biz de güzel yaşamlarda kullanmalıyız sorumluluklarımızı.

Aşk ve hayat öper geçer. Sen hissetmene bak Ruhsu.