Biliyorum göz yaşlarım seni geri getirmeyecek
Ama bırak ağlayayım
Çünkü bu acı hiç geçmeyecek
Elleri birbirine kenetli sevgililer gördükçe
Senin ellerimi bırakıp gidişin gelecek aklıma
Bir başıma cadde ortasında ağlayışım
Senin toz penbe vaatlerine kanıp yakılmış bir yürek
Kanayan ve bir türlü kanaması durdurulamayan
Hemofili bir hayat
Daha üç günlükken doktorların teşhis koyduğu
Nasıl delip geçtimse hasta kaderimi
Hayalini de öyle yıkıp geçmek isterdim
Ama yapamıyorum,yapamayacağım
Bu hemofili değilki yeneyim
Bu asla geçmez raporlu bir hastalık değilki
Anne duasıyla yedi yılda geçsin
Bak ne zor bu sensizlik
Hala gelmeyecekmisin
(12.09.2005)
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!