Kırıldı gülümün vazosu, çiçeğim soldu
Yetmedi gözlerimdeki yaşlar yaşatmaya
Dikenli yürüdüğüm yollar ızdırap dolu
Ben seçmedim, bu istemediğim yoldu.
Kırılan vazo param parça, tamiri yok
Sanki kalbime saplanan amansız ok
Bin bir düşünce yer bitirir şu beynimi
Artık zor, kendime gelemem sevgili.
Kayıt Tarihi : 28.8.2016 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!