Mıh gibi çivilenmişim yüreğine,
Farkında değilsin.
Sevgini mezar yapmışım gönlüme,
Söz de sevmemişim.
Sen hangi hayal dünyasında yaşıyorsun.
Seni seveni görmediğin gibi,
Aşka da meydan okuyorsun.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
