Ne doğuracağını bilmek isterdim,
Geceler gebedir günlere.
Biiyormusun.. ?
Yanlızlığım da sana gebe.
Soyutluyamıyorum kendimi hüzün dolu kaostan,
Seni yaşıyorum, seni soluyorum.
Sigaramın her nefeste ki dumanında.
İçimi gıdıklıyor, Hatta boğazımı parçalıyorsun.
Öfkeler kusuyorum,Çığlık çığlığa ,
Beyhude bağırtılarımdan alamıyorum kendimi.
Sana sitem, Sana öfke..
İşte.. Bu akşamı da böyle yaşıyorum.
Seni çağırıyorum, sessizliği ürkütmeden,
Ama biliyorum, Biliyorum’ ki gelemezsin
Yaşayamazsın.. Artık Yaşayamayız da geçmişi
Zaman Durmuyor’ ki..
Durmuyor’ ki kendine göre dönen dünya,
Ben de Sarpa sarılmışım hayallerine,
Döndükçe dönüyorum sanki bir pervane.
Seni anlatıyorum.. yeniden karanlığa,
Soğuk, boğuk titrek bir sesle..
Allahım.. Nedir bu,
Düşünmek istemiyorum sesli,
Ürkütmek istemiyorum.
İstemiyorum ürkütmek tek dostum kalmış karanlığı.
Bir yorgan gibi sarılmışım,
Sanki.. Tek vücut oldum o kasvetli yanlızlığa.
Seni anlatıyorum,
Seni yaşıyorum.
Ve seninle soluyorum hala.
Ama biliyorum, sende biliyorsun.
Gelmeyeceksin ,gelemeyeceksin..
İşte .. bu akşamı da böyle yaşıyorum,
Seni.. işte böyle de seviyorum..
11.9.2019
Kayıt Tarihi : 31.5.2020 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!