yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Bu akşam şehrin merhametine bıraktım kendimi
Caddelerde bulmayı umduğum bir şey var sanki
Her adımımla birlikte yürümek imkansız gibi
Hayal gibi hayaletler sarıyor benliğimi
Sokak lambalarının ışığı ve denizin karanlığı
Meydanların kalabalığı ve sokakların yalnızlığı
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta