Bu akşam şehrin merhametine bıraktım kendimi
Caddelerde bulmayı umduğum bir şey var sanki
Her adımımla birlikte yürümek imkansız gibi
Hayal gibi hayaletler sarıyor benliğimi
Sokak lambalarının ışığı ve denizin karanlığı
Meydanların kalabalığı ve sokakların yalnızlığı
Bir günün başlaması ve Ay'ın yeniden batışı
Üzerime çöker bu sonsuz döngünün acı ağırlığı
Bir sokak köpeği ağlıyordu kimse görmeden
Kollarıma sığındı, korkuyordu hayaletlerden
Beraber ağladık o gece, kimse bilmeden
Sonra veda ettik, hiç arkamıza dönmeden
Kasvetin yolları uzanıyor sonsuzluğa
Yalnız yürüyorum, içimde saklı ismi sen, bir yara
Ben gideceğim, sen mutlu kal Ay ışığı altında
Ne de olsa hayalini taşırım, her an aklımda
Kayıt Tarihi : 9.2.2024 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!