Bu Ahmet'in Mert'le derdi ne?

Bu Ahmet'in Mert'le derdi ne?

Paylaşırım duygularımı kendimle,
Savaşırım acımadan, vermem savaş payı.
Kendimi kandırarak yaparım aybı.

Kafamda çalıp durur melodiler, atları sürer süvariler
Eeeh Ahmet hep aynı teraneler!
Duygularımın hepsi aynı yöne yürüdüler!
O yönde akıl ve mantık oldu gaziler!

Gülerim kaşlarım çatıkken
Son kez göz kırparım bu hayata ölürken
Mert, büyüyor mu öfken?
Ahmet, iyice eline yüzüne bulaştırdı sen yokken.

Eee Ahmet, biraz Mert'ten bahset
Bahsedeyim olsun hepinize ibret.
Hiçbir zaman olamadı mükemmeliyetine mukayyet
O gelseydi olurdu bu bedende kıyamet!

Peki Ahmet, kendinden bahset?
Ben en iyisini yaptım elbet
Savaşa girmektense boş oturdum farzet.
Yaptım Mert'i esaret.

Artık uyanman lazım Mert.
Olmalısın tilkilere dert,
Durmalısın sert.
Çık artık o kabından, ol istenilen.
Ama başaramazsın o kurallarını çiğnemeden.
Çıkar o nefretini yeniden,
Çıkar ki olma artık aklını yitiren.
Çok şey var biriken, oldun hep yenilen
Çıkar dersini maziden.

Hata yapmaktan asla korkma,
Yalnızlıktan korkmadığın gibi ihanetten de korkma.
Esirgeme lafını gecikmeden.
Seni sen yapan rahatlık değil, zorluk.
Budur senin hediyen.

Korkmayın Mert'ten, gülerseniz güler.
Ama koyar her zaman araya mesafeler.
Ahmet gibi yapmaz, anlam verir aldığı her nefese.
Artık içimdeki duygular büyüdüler.

Fikirler ve düşünceler değişti aniden
Artık arkadaş değiliz beni tanımıyorsunuz.
Mert geri döndü artık, duydunuz!