Aklım erdiğinde küçük çocuktum.
Milletin başında vardın, yine sen.
Nurla bir anılırdı senin adın.
Çok kahır çektirdin bu millete sen.
Altı kez gittin de yedi kez geldin.
Ne varsa devlette yeğene verdin.
Sorana, vermişsem ben verdim dedin.
Öbür dünyada ver hesabını sen.
Bacımın örtüsünden ne istersin,
Millet inancıyla birdir bilirsin.
Birde Arabistan’a gidin dersin.
Bir gün omuzlarda gideceksin sen.
Müslüman Türk’üz biz bu ülke bizim.
Gidecek yerimiz yok başka bizim.
Sen gitmek istersen iyi edersin.
Renksizdin, rengini belli ettin sen.
Daha çok söylerdim, faydası olmaz.
Ne söylesem karşımdaki alınmaz.
Bu milletin ah’ı sende de kalmaz.
Ben değil, hesap gününü düşün sen.
07/05/2006 Ankara
Hüseyin BacanakKayıt Tarihi : 8.5.2006 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllarca bu milletin sırtında kambur olan, bir elinde Kur'an bir elinde bayrakla bu milleti kandırıp oylarını alan inançlı bilinen, ama millet uyandığında inancına çamur atan şahısa (adını yazmama gerek yok herkes bilir) ithafımdır. Ama artık takke düştü kel göründü.
Sevgili Hüseyin Bacanak:
Farklı şiir olmuş. etkili .
Sevgi ve saygılarımla.
Ne söylesem boş, zaten karşımdaki anlamaz.
Bu mazlum milletimin ah’ı sende de kalmaz.
Ben değil, hesap gününü sen düşün sülü bir kez daha tebrikler yüreğine sağlık yazmaya devam et lütfen
TÜM YORUMLAR (8)