Bu Acının Adı Yok Şiiri - Tülay Sustam

Bu Acının Adı Yok

gözlerimdeki
toprak kokusunu
sorma gitsin

ellerim naçar

dilimde esrik bir türkü
yanık bir tenin
gölgesi koğuşumda

şimdi soğuk benizli yalnızlığın gölgesi vurur yüzüme. iç çeker köşemde
elleri kınalı küçük bir kız çocuğu. yalın ayak düş bahçelerini adımlar.
salıncağını kurur darağacına. rüzgârın soğuk nefesi işler gece gibi tenine.

bir bakışın hüzmesi kilitler dilini. bütün sözcükler dudak kıvrımlarına esir.
sevdiğini söylese ölüm, söylemese ölürüm... bir yanılgı alır başını dumanlı
dağların... eteklerinde yıldızlar sönmüş... bütün saatler geri adım atarken
ölümün eşiğinde güvercin gagasının hicranı vurur yarım kalmış bir türküye..

gözlerimdeki
toprak kokusunu
sorma gitsin

ellerim naçar

tenimde alazlanan
bir düşün aksaklığı
vurur gözlerime

gölgem
ruhuma teslim

Tülay Sustam
Kayıt Tarihi : 16.8.2006 15:00:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (13)

Tülay Sustam