Bremsstrahlung Şiiri - Kaan Gülsatan

Compton Saçılımının izafi eksen yerine otobanda gerçekleştiği mutlak saçmalık senaryosu.

Bir dinlenme tesisi düşün;
her yere uzak olsun,
ama içinde onlarca çalışanı,
yüzlerce ziyaretçisi olsun.

Çalışan insanların evlerinin nerede olduğunu düşün dur,
onlarca çalışanı olmasına rağmen sana içirdikleri,
bayat çay ve sigaranı yudumlarken.
İçinde azalan istek sana yük olmaya başlayıp,
varmaya çalıştığın yere varmak istemeyene kadar.

Yola çıkarken dünyanın yuvarlak olduğunu kanıtlarcasına düz, yokuşlu yollarda;
uzun yolların dönemecinde bekleyen otostopçuları doldur arabanın bagajına.
1s2 2s2 2p6 3s2 diye say her cebine koyduğunu,
elektron alır elektron veririm diye.

Yolda sıkılırken aklına gelsin;
güneşe doğru yolculuk edersen hiç gece olmayacağı,
rotanı iyi seç ki sevgilim,
tüm yollar seni bana ulaştırsın, bir daha ziyan edebileyim..

Varoş müzikler çalan radyon her cızırdadığında;
sevgilim bir dağın başında,
zavallı yalnız yolculuğunda,
ve de otostopçuların bile elini indirdiği, seni görünce.
Fotoelektrik devresindeki katodun anodu vuruşunda gerçekleşen,
bremsstrahlung olayından,
ve de ortaya çıkan karakteristik x-ışınlarından bahset,
yanındaki hayali arkadaşlarına.
Bremsstrahlung'un Türkçesi olmayışını anlat,
hatta: "ben olsam nükleusun zaafiyeti olarak adlandırırdım" de.
Hayali dostun bile seni yadırgayarak:
Nükleus mu Türkçe yoksa zaafiyet mi? Diye alay ederken,
yak son sigaranı yüzüne vuran güneşe karşı, bırakacağını söyleyerek yine.

Bu şiir kadar sıkıcı ve anlamsız hayatında,
bir şey başarmış gibi hisset bir yerlere varırken.
Ve sana rağmen,
umutlar yeşersin içimde her gün biraz daha,
iyonizer radyasyonundan uzak kalacağımı bilerek.

Yapış dudaklarıma yeniden,
hem de atomların birbirine dokunamadığını iddia ederek,
inkar et bunu yaptığını.
Radyolusent olmana rağmen;
bembeyaz görsün gözlerim seni,
temiz ve masum,
çocuklar gibi.