Bozulmuşsa Maya Şiiri - Kasım Kobakçı

Gayretin nafiledir, bozulmuşsa o maya,
Yaptığın iyilikler, ulaşmaz hiç semaya,
Kötü ruhun beslenemez, manevi duayla,
Uğraşların heba olur, biter bütün vaktin.
*
O değersiz kumaştan, kaftan biçilmez asla,
Paslanmış demirden de, kalkan seçilmez asla,
Kurnasız pınardan, su bile içilmez asla,
Tabiatın ne ise, kalır bütün izlerin.
*
Anlatma bilmeyene, cevher nedir, taş nedir,
Fark etmez o görünce, gözde akan yaş nedir,
Anlamaz o ham ruhunu, o pişen aş nedir,
Söylediğin sözleri, çevirir hep peşinden.
*
Fıtratında iyilik, duruşundan bellidir,
Yüreğinde kötülük, bakışından bellidir,
İçi fesat olanın, kokusundan bellidir,
Bin perdeyle kapatsan, sızar onun gerçeği.
*
O yabani fidanın, meyvesi lezzet vermez,
Zehirli sarmaşığın, gölgesinde dert bitmez,
Kuru ağaç gövdesi, ilk baharda yeşermez,
İstersen su taşı dur, kurur onun yaprağı.
*
Yorulursun sonunda, bu dipsiz bir kuyudur,
Değişmez o tabiat, ezelden beri budur,
Karaktersiz birine, verdiğin öğüt sudur,
Çabaların boğulur, kalırsın bir başına.