Bozuk Pusula Şiiri - Ertuğrul Adem Karışan

Sahipsizliğinde bir ömrün,
Aynadaki yansımaları görünür
Bir müfreze dolusu hatıradan,
Arta kalan tek şey, özlemi, eskiyen çocukluğumun
Yankısı, duvarlardan çarpar yüzüme,
Tecrit edilmiş duygularımın, çığlık çığlığa uğultusu
Parçalanır beynim, yakılıp yıkılır
Sarıp sarmalar bedenimi, yalnızlık korkusu
Arşın arşın, adım adım kovalar gölgelerim,
Alıp götürmek için benden arta kalan beni,
Ölüm; üç kuruşluk hayatın, bedelsiz hediyesi...

Şimdi ben,
Şimdi sen,
Şimdi o,
Kürekleri olmayan bir sandal içinde
Bekliyoruz;
Deli bir rüzgar, alıp götürsün bizi, estiği yöne...