Hep yalnızlığıma bozdurdum
Çok kenarlı masaların sohbetli geometrisini,
Çın çın öten kadehleri,
Kutupların usturasına penguenler gibi tek yürek direnmeyi,
Baharın ilk kıvılcımıyla dudak dudak açan toprakları,
Terli ellerdeki parmak parmak düğümleri,
Sarılmaların kuş tüyü yastıklarını,
Gözbebeklerindeki kapkara delikleri,
Yepyeni bir damla katabilmek için suya
Büyük derenin küçük dereyi kana kana içmesini...
Ben ömrümün ahşap eşyaların üzerinde kare kare birikmesini,
Son anındaki yekpareliğini,
Mezarımda beni bekleyen kurtçuklara bozdurdum...
22 Nisan 2019
Selanik
Ahmet Baris AyKayıt Tarihi : 7.8.2020 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!