Bozuk Diller Şiiri - İlyas Kırlı

şımarık bir tayfa (olurmu hiç!)
ya boynu nasırlıdır
ya içindeki deniz köpüğü
köpürmüş; bin asırlıdır
..........
kuduz ısırımı tende
beyaz keser adamı,
ölüm bir kelime ötende
bir azrail duyar nidanı
...şehadet ezberinde
lakin düşmez şakağa
bir kekeme,bir peltek
ah bozuk diller ah!
döküldü taşlar boşaldı etek

zar yırtılsada öz kaledir
gün dayanır sırtına şafak söker,
diken gülde biter, kansız olan laledir
delikanlı sukuta ise, aklar gam döker

git demek gayrısına,gitmeyi bilmeden
dönemez derler çukurköy yolcusuna,
bir hayatı mevta kılıp salatına gidilmeden
helalleşilirmi ki,bu selanın sonuncusuna
tabut ahşap kokar tabut toprak
bu baharın sarartısı
bu daldan düşen son yaprak
bir şehadet vermeden
kapanmasın bozuk diller