BOZLAK
hiram et dallarla bir sonbahar sus duyarım ben
çok uzaklarda sesim duyar söyle gece susuşlum
bir gök veriyorum sana kerpiç evlerin küçücük topladım camlarından
bir gök sana kangal dikenlerinin yalnızlığıyla kan kardeşi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta