BOZLAK
hiram et dallarla bir sonbahar sus duyarım ben
çok uzaklarda sesim duyar söyle gece susuşlum
bir gök veriyorum sana kerpiç evlerin küçücük topladım camlarından
bir gök sana kangal dikenlerinin yalnızlığıyla kan kardeşi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
