Bozkurtun Feryadı Şiiri - Şahin Karadağ 1

Ey! Türk oğlu Türk kızı,
Haydi uyan.
Müslüman Türk evladı! .
Kulak ver duy.
Bu bir çığlık bir sızı,
Bu bozkurtun feryadı.
***
Kalmadı adında Türk adı,
Ne tören Türk töresi,
Ne otağın eski otağ,
Ne de soyunun devamı.
***
Varlıkların, toprağın, dilin ve tören!
Yitiyor azar azar hepsi.
Başına bin türlü çorap ören;
Düşmanların sinsi sinsi,
Diş biliyor sana hepsi.
***
Çarşı pâzar mâğaza ve denizlerde yatları,
Terzi dükkân kırtasiye, basın yâyın adları.
Kulağında küpen şimdi kolunda dövmelerin,
Nerde o eski nağmelerin?
Kaldı mı hiç bak çevrende.
Unuttun en güzel kelimelerin;
Türkçe yok artık senin Türkçe’nde.
***
Sana senden büyük düşman,
Yoktur, fazla dost bir canı.
Azaldı neslin azaldı hanen,
Kimsen olmayacak o gün kimsen,
Kaldırmayacak yere düşsen;
Kimse ne seni,
Ne ay yıldızlı bayrağını ne tahtını.
Rahatına düşkün olman,
Dar edecek bahtını.
***
Feryat ediyor bozkurt,
Feryat ediyor Vatan.
Ey!
Çoğalmayan Türk evladı.
Böyle mi seviyorsun beni?
Beni sevmek ha.
Beni sevmek.
Sen de mi,
Gördün mü hiç lafla yürüyen bir gemi?
Vatan; boş sözlerle sevilmez.
Bırak sevmeyi.
Sen git;
Birazı İngilizce birazı Arapça,
Birazı bilmem nece Türkçe’nle atıp tut;
Çocuk yapmadığınla övün,
Yapanları da kına.
Sen git;
Zahmetsiz yaşa, gezmene, tozmana bak.
Boşver vatan sevmeyi.
Onu da hak edenler sevsin.
Hak edenler versin değer,
O da varsa eğer.
***
Keyfini rahatını pek fazla düşünürsün,
Tek çocukla ne vatan,
Ne sen iflah olursun.
Rahat et, bak keyfine;
Bozma eğlenceni,
Başkaları korusun beni.
Kimi sırtına alıp taşısın,
Kimi uğruma kefensiz yatan,
Sağlar ise sana çalışsın.
Banka hesabında;
Vakit tamam, sanâ da emekli mâaşı,
Gecikme bak sakın, bura gôzenin başı.
Susma ha!
Ahkâm kes her gün bol keseden;
Gösteri yap vatan için,
Sokakta, iş yerinde, kahvede,
İnternette köşe bucak demeç ver,
Senden alâ yurtsever yok süsü ver,
Vur ayağını toz çıksın topraktan,
Ağzından düşmesin hiç vatan.
***
Hakkındır tabi.
Zahmet edip herkes;
Doğururken nice Hakkı’yı,
Hakkıyla yaptın ya sen de bir tek katkıyı.
Kaç çocûğun var? diye soran yok nasılsa,
Yurtseverlik keşke bu kadar kôlay olsa.
***
Vâtan kutsaldır sevgîsi bu olmaz,
Türkîye’m dêmeklê Türkiye olmaz.
Bundan başka nê vatan var eldê ne kale,
Kûrû sevgilerle, sözle geldik ne hale.
Türkçe olsun Türkçen özün kendi özün,
Tek çocukla bakılmaz istikbale.
***
Uyan artık silkelen,
Altay rüzgârından Ural’lârın karından,
Adrîyâtik Dênizi hem Cengiz Han’ından,
Oğuz Kâğan Edebâlı’n Atilla’nın soyundan,
Güç al artık doludizgin ve sen de bir oyundan.
***
Gündüzler Güneşe geceler bak bîr Ay’a,
Geçmişten geleceğe kocâ coğrafyaya.
Bûyûk dûşün, büyük düşle sen dê bir Ütopya’ya,
Endülüs’ten Anâdôlu, Ural’lardan Altay’a;
İster hayal dê ister çölde serabın,
Senin de olsun atlâsında hesabın,
***
Uyan artık silkelen.
Atsın Güneş sana gündüz şafağın,
Dök üzerinden ölü toprağın,
Nil senin için aksın, çıksın fal okların.
Kalk hêle sen de bir el at kendî kendine,
Çalış Allah’ın izniyle,
Kır Şeytan’ın bacağınî şaşsın fendine.
Bildir herkese dirildim geldim de kimine,
Çöz zincirini bir şans ver özçekimine.
***
Kaşgar’lî Mahmut’un Nizam’ül Mülk’ün,
Yûsûf Has Hâcip’in nicedir ülkün.
Yirmincî âsırdaysa Atâtürk’ün;
Kemiğini sızlattığın yeter.
Kendine gel.
Sana bu rehavet yeter.
-Son-
Şahin KARADAĞ (15.04.2014)