Bozkurt Gibi Yaşamak

Dünyayı aziz tutan, duçar olur zillete
Hak, her daim olmalı, başların üzerinde
Doğru tek, çelişmesin, özünüz sözünüzle
Ki sığmaz da erliğe, yakışmaz Ülkücüye…

Türkeş, hep hatrımızda, sığdık mı tabutluğa?
Dilim dilim doğrandın, aktı mı fikrin kanla?
Ne oldu da çark ettin, açıklanmaz izanla
Kutsaldı hani dava, ulaştık mı Turana?

Hesapsız bir gün geçer, belki de birkaç sene…
Sanmayın tüm güneşler, size edilir hibe
Evdeşine haini, albız alsın deriz de,
Gönlümüzde bir dem gam, yürürüz üç hilalle!

Sadık mıdır Başbuğa, ters düşenler andına?
Yeğ midir bir öpücük, kahpeliğin omzunda?
İçing Katun’a rağmen, Kutluklar'ı anımsa,
Titre ey garındaşım, Bozkurtsun sen, unutma!

Tutsak olsa da umut, zalimin ellerinde,
Durdururuz dünyayı; gün, saat geldiğinde.
Kürşad’lar bir bir düşer, sırılsıklam geceye,
Vurulur, ölürüz de, eğilmeyiz kimseye!

16 Mart 2017