Bozkırın Sözler Şiiri - Mehmet Turan

184 –

Evlat! Unutma ki: Kendi içinde iflah olmayan bir halkın, bir ülkenin cesetleri başında leş kuzgunları havadan ıslıklar çalarak döner.

Ey Evlat!

Eğer ki bir
Ülkenin insanları
Kamplara bölünürse
Kutuplaştırılırsa

Oluşan ikilik
İnsanları sonu
Olmayan tartışmaların
İçine çeker.

Halk arasında
Sen, ben
Kavgaları başlar.

Haklılık, haksızlık
Birbirine karışır.

Ülkede adalet
Yıpranır, çalışmaz.
Duruma düşer.

İnsanlar arasında
Can, mal
Güvenliği kalmaz.

Ülke baştan
Başa yangın
Yerine döner.

Böylesi kaynayan
Kötülük cenderesinde,
İyilik ya da iyilikler
Ülke halkı arasında
Aydınlatmayan güçsüz
Bir mum ışığını gibi
Aranır, olur.

Evlat!

Unutma ki:
Kendi içinde
İflah olmayan
Bir halkın,
Bir ülkenin
Cesetleri başında,
Leş kuzgunları,
Havadan ıslıklar
Çalarak döner, daireler çizer.

176 –

Ey Oğul! Bir insan ya da İnsanların üzerinde kararlar vermek, bu kararları uygulamak kısaca hükümdarlık yapmak; akıl ister, bilgi ister, Cesaret ister.Geleceği iyi tahmin etmek ister.

Oğul!

Her bir insanın
Kendinde, içinde
Var olan bir insana
Ya da insanlara
Hükmetmek, hükümdarlık
Yapmak duygusu
Doğuştan gelen
Ezeli bir duygudur.

Ey Oğul!

Ancak
Bir insan ya da
İnsanların üzerinde
Kararlar vermek
Bu kararları uygulamak
Kısaca hükümdarlık yapmak;
Akıl ister,
Bilgi ister,
Cesaret ister.

Bütün olasılıkları
Dikkate alarak
Geleceği iyi tahmin
Etmek ister.

142 –

Ey Evlat! Bil ki: Gafletlere düşmenin cezası bazen de
çok ağır olur. Altında kalkamazsın.

Evlat!

Hiçbir zaman,
Hiçbir yerde;
Amaçsızlık,
Mesuliyetsizlik,
Umursamazlık,
Aldırmazlık,
Sorumsuzluk,
İlgisizlik,
Küçümseme gibi
Gafletlere düşme.

Ey Evlat!

Bil ki:
Gafletlere düşmenin
Cezası bazen de
Çok ağır olur.

Altında kalkamazsın.