Bozkırın Şehadetnamesi

Uçsuz bucaksız bir iklimde ,

Sapsarı otların içinde ,

Çakır bakışlarıyla maruf

Bir yiğit beliriyor başakların arasından .

Sen ! Güneşin emzirdiği çocuk ..!

Ufkun nihayetine mıhlamışsın gözlerini .

Harcına işlenmiş nur ,

Ak yazmalarla süsler yurdun dört bir cephesini

Derinlerden bir haykırış yükselir göklere ..

"bir ölüp bin diriliriz."

--

Otrar'dan , Horasan'dan , İsfahan'dan

Anadolu'ya taşan bir ateş ...

Rengi belirsiz ,

Özü derin bir ateş ...

Vardığı her konakta ,

Bir "ocak" suretinde .

Beden mahpesinde azgın ,

İstikameti ikametiyle bir ,

Latif çizgiler hâlinde bir yurt nişanesi ..!

---

Bozkır işbu iklimde "ebedî" payesindedir .

Bağırlarında vatan soluğu nakışlı yiğitler ,

Var kılındığı iklimi ,

Terk ederek emaneti

Var kılarlar .

---

Bir nehir kenarına vardığında

Yaslarken sırtını bir ağaca

Bütün bir tefekkür ,

Gözbebeklerin tutunduğu nehrin yamaçlarından

Akar gider şekilsiz ve kalemsiz bir hülyaya .

---

Bozkurdun hikâyesi ;

Bozkır'ın zamanı mekânda süzdüğü ,

Silik ufukların buğulaştığı ,

Yolların tekleştiği

Bu kertede "şehadet"le buluşur .

"Türk" geldiğimiz bu yurtta ,

Kıvılcımlı nallarımızın öğüttüğü bu zeminde

Her dem "Türk" olur ,

Her dem "Türk" ölürüz .

--