Biz… Bozkırın çocukları…
Altında kırlangıçlar uçan
Bulutlar yüzen
Gökyüzüdür
Gördüğümüz en büyük mavi
Biz… Bozkırın çocukları…
En doğudan doğar
Bizim güneşimiz
En batıdan batar
Koca dağlarımız
Ve koyu ormanlarımız yoktur
Üstümüze gölgeleri düşecek…
Tenlerimiz
O sebepten kavruktur
Biz… Bozkırın çocukları…
Kuyulardan çekip suyu
Testilerden içeriz
Hazmımızı dolaşır
Derin toprak kokusu
Biz… Bozkırın çocukları…
Oyunlar oynarız
Ezanlar okunana kadar
Top koştururuz
Sarı sahalarda
Sürülene dek
Harman kalkmış tarlalar
Biz… Bozkırın çocukları…
Düdükler öttürürüz
Söğüt dalından
Atlar koştururuz
Kavaklardan
Söğüt nazlısıdır bozkırın
Kavak sadık evladı
Biz… Bozkırın çocukları
Bilmeyiz mavi yolculukları
Kayıt Tarihi : 21.6.2012 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/21/bozkirin-cocuklari-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!