Bozkır ve biz Şiiri - Orhan Yamak

          BOZKIR VE BİZ
Martılar olmaz bizim göğümüzde
Sadece dere kenarı balıkçılları
Kınalı keklikler bir çift tenha turna
Bozkırın küçük göl kenarı çayırlarında 
Elleri nasırlı anamın bağrında acılar
Dilinde ağıtlar engebeli yamaç tarlalarında
Maviyi göklerden kahveyi gözlerden biliriz
Buğdayın rengidir yanık esmer tenimiz
İktifadır hayat çoğu zaman yok minnetimiz
İmani ve irfanidir  siyasa-politik sezgilerimiz
Çobandır çoğu çocuk yaşta  yağız yiğtlerimiz
Ekmeğini taştan çıkarır kavi bileklerimiz
Onun oyuyla benimki bir mi dermiş sermaye
Ve birikimi bedenleri olan meşhur mankenlerimiz
Ama biz onların varlığını bile tanımayız bilmeyiz...
Savaş var denildiğinde en önde gider erlerimiz
İlla şehittir ya gazi bir tarafı dedelerimiz
Dağ gibi durur ihanete geçit vermez sinelerimiz
Acıya da ölüme de şerbetlidir yanık yüreklerimiz
Öylece anıt gibi durur silüetlerimiz bozkır ve biz.

                                                             O. YAMAK