Bozkır Dillerinden Tellalli

Kuzeyin damlarında
Kumrucuklardan güvercin
Akşamın avlusuna bakıyorlar zaman kıyısından
Söğüt dalları ihtiyar rüzgarlı
Kısık fısıltıya kıpııır kıpır söyleşmedeyken
Ahhh...!
Ne güzel olurdu bütün dünya insanları
Çağına erişkin buğday başakları gibi sımsıkı
Ekmeğini bulmuş sımsıcak düşler içinde olsaydı
Diye dilerken deli birşey...
İki yakası kavuşmazmış gibi uzak
Toprağa zivtlenen yol
Biranki sessizliğinden gürültüyle uyanıyor yaaa..!
Kopuyor gidiyor bütün sevgililikleri
Tutam tutam kucaklayan ana-baba ocağı
Ahhhh.!
Ne güzel olacaktı hatırlasaydı kendini güz
Alıçlar mayhoşluk demiyle harman sonu tarlalarına
Dallarını yıkıp dökülürken
Merinos kuzularından sürüleri olaydı
Her dağında her bir yaprağı kol gezen goncaların
Tüylerine hayat dokunaydı çentelerin... ahhh.!
Boz kırlar..diyorum..
Eylül ve ötesine yankısının peşinde giden tellali
Gerilmiş siyah bir kedi gibi
Akşama sünerken gramafon deminde bu zaman
Ne güzel olurdu ah...
Kozasından kopan cevizlerle mangal başı sözleşip
Muhabbet közünde
Kestanelerle kavrulan...

Seyfi Karaca......Eylül / 10