Arar güzlerim seni, çiçek açan kırlarda
Yağmurların altında, ıslandık sonbaharda
Görmeyen ne bilir’ki, o sevgi yamaçlarda
Seninle dolaşırdık ilk baharda kırlarda
Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında...
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
Sen buradan gideli, yıkıldı tüm hayaller
Tabiyat bile küstü, sarardı soldu güller
Derdinden ağlıyorlar ötmez oldu bülbüller
Hani nerde kaldılar yaşanan güzel günler
Maziyi hatırlarım Bozkaya dağlarında...
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
-Gül dalında bülbül olsam
-Gelip pencerene konsam
Gelen geçen her canlıdan
Sevdiğime haber salsam
Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında..
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
Duyar mısın feryadımı, sensiz yanan sol yanımı
Ne hayallerimiz vardı, sen gidince yarım kaldı
senden uzak sana tutsak arıyorum köşe bucak
Ya benide al yanına
-Yada at bir karanlığa
-Sensiz yaşamaktansa
Çıkarım ölüm duasına.
Maziyi hatırlarım bozkaya dağlarında..
Hep seni anıyorum köyümün yollarında..
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek