Bozdun ne varsa Şiiri - Erdem Bağcı

duvarlar ördün çitler çektin....
aşamıyorum dikenlerini....
aramıza zehirli sarmaşıklar ektin...
öldürdün kelebeklerimi....

ellerim kollarım bağlı uyuşuk...
ruhum bulanık aklım karışık....
karanlıklar içindeyim yok ışık...
söndürdün gerçeklerimi...

birde fırtına var ki uluyor....
toz duman göz gözü görmüyor....
yaram derin aman vermiyor....
söktün sanki ciğerimi...

erik dikeni gibi batar durur....
gelir gelir yüreğime vurur...
acısı bana saç baş yoldurur....
büktün belimi her yerimi...

aşılmaz duvarlar kale kale içinde....
kap kara çalılar kaplı çevresinde...
ne yanında gezebiliyorum ne yöresinde...
bozdun alışılmışlarımı ezberimi...