Boz Eşek Şiiri - Aydın Ahmet

Kimi gün yaylada kimi gün dağda
Köyde yatmaz oldu bizim boz eşek
Arpa bırakmadı küp de çuvalda
Başka kesmez oldu bizim boz eşek

Akıllanmayacaktı yemden kısmadan
Zahireci Yunus borca küsmeden
İki kova suyu süzüp içmeden
Doymak bilmez oldu bizim boz eşek

Yedi içti gübresini şabarttı
Karın kolanını kaç kez koparttı
Kendini at sandı iyice abarttı
Semer tutmaz oldu bizim boz eşek

Bıraksam bahçeye bağa sapacak
Ekin tarlasını malı yapacak
Asıldım yuları, koptu kopacak
Hiç söz tutmaz oldu bizim boz eşek

Bir sıpa gördü mü türkü çığırır
Bil cümle merkebi eve çağırır
Pürçüğe yaprağa burun kıvırır
Saman tatmaz oldu bizim boz eşek

Geçen gün ahırda bakın ne oldu
Tavuğa saldırdı, tüyünü yoldu
Geleni gideni çifteler oldu
Sıpa katmaz oldu bizim boz eşek

Uzunca bir gazel okur arada
Gözü yok şöhrette ne de parada
Biriyle sohbet ettiğim sırada
Sesi bitmez oldu bizim boz eşek

Ne un dengi taşır ne de eleği
Yan gelip yatmaktır bütün dileği
Gölgeye yattı da saldı kulağı
İşe gitmez oldu bizim boz eşek

İki çuval görse kaytarır kaçar
Her yeri beğenmez çaydan şu içer
Babam ona özel bir yonca biçer
Ucuz satmaz oldu bizim boz eşek

Onun için üç gün arpa ekerim
Sırtımda harmana deste çekerim
Yoncayı gösterip saman dökerim
Hiç kül yutmaz oldu bizim boz eşek

Kıskanır evdeki altı tavuğu
Kendine hak görür yünü pamuğu
Sabah pancar akşam karpuz kabuğu
Başka yemez oldu bizim boz eşek

Ne diye beslerim bilmem ne diye
Kime sattı isem verdi geriye
Anırır ahırda enayiii.. !! diye
Başka demez oldu bizim boz eşek

Babam iyilikle yanına vardı
Bin bir rica ile bir heybe sardı
Bekçiden ürktü de yuları kırdı
Daha gelmez oldu bizim boz eşek