Boyun Fıtığı Şiiri - Mehmet Postallı

Nerden çattın bilmem, boyun fıtığı?
Canım hemen çıktı çıkıyor sanki.
En azgın akrepler sarmış yastığı;
Başımı, boynumu sokuyor sanki.

Boyun omuruma sıkışmış sinir
Acı çektirmekte tanımaz sınır
Durumumu gören delirmiş sanır
Ayaklarım mekik dokuyor sanki

Bir yandan, bir yana başım dönmüyor
Çok ilaç denedim sancı dinmiyor
Yakılar, merhemler öze inmiyor
Her biri ağrıyı ekiyor sanki

Boynumun içinde matkap işliyor
Kolumu kudurmuş köpek dişliyor
Omzumu görünmez bir el şişliyor
Kızgın şişler batıp, yakıyor sanki

Elim, kolum, parmaklarım uyuşuk
Çektiğim sancıdan çehrem buruşuk
Biçareyim, aklım karmakarışık
Can ağacım yaprak döküyor sanki

Tansiyon yükseldi, şeker katladı
Uyku firar etti, öfke patladı
Sabır taşı tam ortadan çatladı
Biri, kütüğe mıh çakıyor sanki

Bilmezdim bu dünya bu kadar mı dar
Başımı taşımak bu kadar mı zor
Çabuk vur neşteri, bekleme doktor
Boynumu cendere sıkıyor sanki

Kendi kusurumdan çektiğim zulüm
Bu derdi çekecek, kalmadı halim
Rabbim ya şifa ver, ya güzel ölüm
Kabristan yoluma bakıyor sanki.

10.10.2013