Vurdular kırdılar attılar beni
Cehennem ateşinde yaktılar beni
Pazar malı gibi sattılar beni
Yinede zalime boyun eğmedim
Yaktılar bağrımı binbir yerinden
Dağladılar yaram benim derinden
Her şeyimi aldılar bir bir elimden
Yinede namerde boyun eğmedim
Geçtim aşılmaz dikenli yollardan
Bıktım sahtekar yalancı kullardan
Acılar içinde geçen yıllardan
Zalime sığınıp boyun eğmedim
Çekerim çileyi kederi gamı
Ne yazık kaybettim hayat kavgamı
Kalbime gömdümde bütün sevdamı
Yinede namerde boyun eğmedim
Dört duvar içine mahkum ettiler
Hançeri sineme vurup gittiler
Beni bana bile yasak ettiler
Yinede zalime boyun eğmedim
Çelikten bileğim bükülmez benim
Alev alev yanar erimez tenim
Her acıyı çekti yorgun bedenim
Yinede namerde boyun eğmedim
Çekilmiyor artık yetti zulümü
Yaşariken özler oldum ölümü
Soldurdu içimde açan gülümü
Yinede zalime boyun eğmedim
Benim bu derdime bulunmaz çare
Yürek acıyla dolmuş gönül avare
Bir kere doğdumda öldüm bin kere
Yinede namerde boyun eğmedim
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 14:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!