Boynuzlu Şiiri - Veysel Şimşek

Rabbim beni koru nankörün şerrinden,
Görsen duysan neler vardır derinden,
Doğrudur sözlerim yerli yerinden,
Gamsız iddaasız adi boynuzlu.

Hadi gelde güven böyle adiye,
Leş peşinde gezen nankör kediye,
Benim düşmanıma dost der nediye,
Gamsız iddaasız adi boynuzlu.

İşler terse döndü arap saçına,
Harbi adam girmez düşman içine,
Gider kul köle olur elin piçine,
Dünya sana kalmaz hadi boynuzlu.

Nolur dostlar görün sizler hak verin,
Eşi dostu olmaz cahil nankörün,
İçimde buz tuttu yaram çok derin,
Düşmanıma dostum dedi boynuzlu.

Böyle dostu nasıl bağrıma basam,
Dosta düşman olan ite ne desem,
Kaderime boyun eğip kendime küsem,
Tüketti ömrümü yedi boynuzlu.

Veysel derki taş yerinde ağırdır,
Benim dostum duyar ama sağırdır,
Dosta düşman düşmana dost gavurdur,
Onun için bunun adı boynuzlu.