Boynuyoğun Şiiri - Yılmaz Sezgin

Gün yine karanlık
İkinci günün ortasında
Ulaştık düşe kalka
Yeni görev için duyulan üzüntü
Beş günlük koşuşturmanın verdiği yorgunluk
Sıkıntılı yolculuğun enfes yeşiliyle
Yerini rahatlığa bırakıyor
Ta ki
Gerçeklerle yüzleşinceye kadar
Saat on altıya doğru
Birkaç bisküviden oluşan öğle yemeği
Şükürler olsun
Bir hanın var mı arkadaş
Ya bir döşeğin
İçtenlikle duyulan tebessüm
Koptuğu yere kadarHey!
Bana neler oluyor
Kahvede oturmazdım
Başımın ağrısı açlıktan mı acaba
Firar mı etseydim ne
Çekip gitmekte vardı ya
Düşünceler teselli vermiyor
Uyumak istiyorum
Hem de bir köy kahvesinde
Günün sonuna doğru
Yalnızım yapayalnız
Bir aşım bile yok
Aş, döşek, han
İhtiyacım olan her şey
Hey gönül hey
Diğer meseleler avare
Uzak birer nokta gibi
20Temmuz1994