Boynum Bükülü Şiiri - Mustafa Duyar

Bunca zaman geçti,
halen durmak bilmiyor
yaşadığım anlarda yüzüm gülmedi
kocaman dünyada yalnız kalanım,
bazan ağlarım bazan gülerim.
Çektiğim çileyi yaradana derim
özlediğim mutluluğu yaşamaz oldum.
gül olan benzim durmadan sarardı,
gözlerim görmez oldu
kendi kendime söz vermiştim
yaşamak buysa yaşmak istemiyorum
nazlı yarimden bile haber alamıyorum.
gökyüzünden yıldızlar yere akıyor
sevdeğim bedenim garip kalıyor.
nefesim çıkmaz oldu
duyan dostlarım yoktur
dertlerim eksilmiyor
hallerim perişan boynum bükük yaşıyorum