Çocukken elbiselerimiz kirliyse de yüreklerimiz temizdi
ara ara kavga etsek de arkadaşımız olacak zibidilerle
içimizde kin ve nefret yoktu
kan gözyaşı ve savaş nedir bilmezdik
hele de yazları bisikletten ve patenden inmezdik...
Çocukların eline silah vermezlerdi
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Böyleymiş yaşananlar ve ne güzelmiş...
Şimdilerde de çocukluk mutlaka güzeldir çocuk olan için ama böylesi anılara sahip olabilecek 'çocuk nesli' kalktı ortadan...
Kaleminize sağlık sayın Ahmet Zeytinci...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta