İçimizde fırtınalar koparken
dışımız sakin bir göl gibiydi.
İnsanlar bizi hep iyi bildi.
Yaşlarımız içimize akarken
bir sahte tebessüm kondurduk dudaklarımıza.
Ve insanlar inandı
yalan mutluluğumuza.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta