Böyle Yazmış Yazımı Huda

Seher vakti yer ve gök inler aşk ile.
Cümle mahlukat gelirler dile.
Zifiri karanlıktaki kör karınca bile.
Allah'ı anar, ben anamadım.

Ağaçlar sızlar aşkın nârından.
Gökyüzü gözyaşı döker efkârından.
Sürüldüm o güzel aşk diyarından.
Bir türlü kimseye yaranamadım.

Cümle alem erdiler hep maksuda.
Ben boğulup kaldım bir kaşık suda.
Ezelden böyle yazmış, yazımı Huda.
Herkes murad aldı ben alamadım.

Seneler rüzgar gibi geçerken aradan.
Bir türlü yakam kurtulmadı karadan.
Böyle murad etmiş yüce Yaradan.
Eller dostun yanında, ben kalamadım.

Kaderde ne varsa o gelir başa.
Gönlüm savruldu düştü ataşa.
Bu bir sitem değildir haşa ve haşa.
Herkes çıktı feraha ben çıkamadım.