BÖYLE YAŞAMAK
Başta yakınlarım olmak üzere
En büyük kazığı dostlardan yedim
Gitmek istiyorum özlenen yere
Toprağın altına girmek istedim
Bana huzur vermez böyle yaşamak
Güzellikler yoktur boştur aramak
Niyetim değildir eli, kınamak
Yalansız hilesiz dostluk özledim
Ben ele dost muyum onu düşündüm
Karar veremedim çünkü üzgündüm
Kendi kendime de farklı göründüm
Mert miyim namert mi tam bilemedim
İnsanda nefis var arzular şeri
İrade güçlüyse itiyor geri
Sorguladım tek tek geçen günleri
Objektif olarak gözleyemedim
Haklıyım diyorum fakat terslik var
Ben haklı olsaydım küsmezdi dostlar
Niğmetullah gülmez yüreği yanar
Dünyayı kendime sevdiremedim
Niğmetullah UÇAR
Antalya
31.08.2008
Kayıt Tarihi : 18.9.2008 13:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niğmetullah Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/18/boyle-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!