böyle olsun istememiştim
çocukluğumun kırlarında yalınayak dolaşmalıydım
tüylerimi ürpertmeliydi tepeden tırnağa serinlik
bir bakışta uçan kuşun telaşını anlayı vermeliydim
ağır ağır yükselen yorgun sisli sabahların soğuğuna
birinci sigarasının dumanı karışırdı babamın
telaşla dönerdi velespit tekerlekleri
duymalıydım kumpanyanın canavar düdüğünü
uykudaydım
ne kadar uzundu kavaklar
altında kuzular otlardı
yoktu anaları ne de açlıkları
böyle olsun istememiştim
tutsak bir aklın yargısı
belasıymış en güzel aşkın
darağaç ipi çekilir
gencecik canlar çekilir
inadına açıyor mayıs gününde çiçekler
bir vedaymış bu
asılı kaldı elim
sokakları bile aydınlıktı bu koca şehrin
ne kadar yüzü asıktı üniversitelerin
çok kitap ikna edemedi
ne büyükmüş yalnızlık
ne zormuş istemek
yokmuş medet
bir kurşunda insanın ölüvereceğini anlayıvermeliydim
böyle olsun istememiştim
hiçbir yolculuğa yüksünmedim
heryer çok yakın gelirdi
- hala gidemediysem de -
daralsada dünya
özgürlük
anamın dili kadar katışıksızmış
bir dokunuşta
solarmış gül
ağlarmış menekşe
(eskişehir-haziran 2008)
Mehmet ÖzsanKayıt Tarihi : 24.9.2008 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anamın dili kadar katışıksızmış
bir dokunuşta
solarmış gül
ağlarmış menekşe
Kaleminize sağlık.Tebrikler.
iğneli bir şekilde ulaştırıyor.
ekrem bozkurt
TÜM YORUMLAR (18)