Böyle olmamalıydı be kardeşim,
Ansızın bitmemeliydi her şey...
Gitmemeliydi, arkasına bakmadan,
Ben ona bu kadar muhtaçken...
Böyle olmamalıydı be kardeşim...
Toz pembe başlamışken her şey,
Kapkara olmamalıydı her yer.
Ben onu, kuşların kanatlarında hayal ederken,
O beni yerin dibine sokmamalıydı,
Kanatları kırılmış bir kuş misali...
Yakama yapışmış hayal kırıklıkları,
Beynimi esir almış keşkeler,
Tenime işleyen kokusuyla,
Sol yanımı eksik bırakıp,
Gitmemeliydi be kardeşim...
Bakmalıydı bana o mercan gözleriyle,
Gözlerimin içine, en derinine,
Oradan içime akmalıydı,
İçimdeki kendisini görmeliydi,
Ve anlamalıydı...
Onsuz nasıl olmayan bir şey olduğumu,
Karanlığıma nasıl aydınlık.
Mecnunu kıskandıran bir aşkla,
Onu nasıl sevdiğimi...
Belki de biraz, çok azda olsa,
Sevmeliydi be kardeşim...
Ama böyle olmamalıydı...
Kayıt Tarihi : 3.1.2019 10:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!