Kaçınılmazlığın girdaplarına yakalandığım andan beri
Olabilecek en doğru şekilde sevdim seni.
Yanlış olan ne varsa hayatımda
İstenebilecek en dürüst şekilde işledim hayalini.
Elbet kolay değildi yani hissetmek hissetmeleri
Aklım karışıp güzelliklerinde kaybolduğum andan beri
Öldüm öldüm dirildim.
Doğrusu ne ettiysem ben kendime ettim,
Ne olursa olsun düşürmemeliydim yollarına gölgemi.
Belki bir gün anlarsın sen de beni.
Güzel sevmeye çalıştım hep
Kimi zaman dert ortağı
Bazı zaman bildiğin bir yol arkadaşı.
Dilimin ucuna gelip söyleyemediklerimi,
Gömüp içime hissetmediklerini,
Silemedim.
Elim kolum bağlı gizli akıttığın gözyaşlarımı.
Bilmiyorum zaman kapatır mı bu gönül yarasını?
Seni ilk gördüğüm o an bir yol ayrımıydı.
Beni sana taşıyan duygular seli.
Kaderi muallak böyle yazmamalıydı.
Yaşadığım aşk masallarının en imkansızıydı.
Ama her ne olursa olsun!
Sonu böyle olmamalıydı.
TmR 25.08.2017
Kayıt Tarihi : 11.10.2017 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!