Efkarım birikti yine bu gece
yine masamda boş durmuyor şişeler kadehler
durmadan içiyorum kendimden geçiyorum
ve acılarım bitmek nedir bilmiyor
yine o vefasız yüzünden
meyhane köşelerinde yıkılmış sürünüyorum
ve yediğim darbeler aklıma gelince
vuruyorum yere elimdeki kadehi şişeyi
başımı vuruyorum masaya
isyan ediyorum kaderime alın yazıma
ben böyle olacak adam değilim
ben böyle olacak aşık değilim diye
Ve her gece
aynı senaryoyu yazıyorum
o meyhane köşelerinde
yine sarhoş yine perişan bir halde
ellerimi başıma koyup
masaya doğru yıkılıyorum
of lanet olsun böyle şeye
kendi kendimi kaybediyorum
başımı masadan kaldırdığım an
ve gözlerimi açtığım zaman
yine o vefasızın hayali karşımda
kahretsin yine onu görüyorum
Ve delirmiş gibi etrafıma bakıyorum
her taraf kap karanlık
hiç bir şey göremiyorum
sanki dünya başıma yıkılıyor
sanki kıyamet kopuyor zavallı yüreğimde
allah kahretsin çıldırıyorum
yumruklarımı sıkarak kaldırıyorum ellerimi
vuruyorum masaya vuruyorum
taki kanayana kadar ey zalim kanayana kadar
Ve aklım başıma gelince
işte o zaman ölmek istiyorum ölmek
bir daha yaşamayım görmeyeyim diye
benim tek suçum seni sevmekti
benim tek günahım uğrunda ölmekti
biliyormusun ey zalim biliyormusun
ben böyle olacak adam değilim
ben böyle olacak aşık değilim.
Sinan Özgezer
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!