Böyle mi Ağır Şiiri - Dinmez Er

Mor dağlar karalar bağladı bugün
denizler doldu taştı kanlı yaşlarla
bu ne matem, matem denli ezginlik
solgun yüzüyle güneş ardına çekildi dağların
korkular gittiler ardınca su tanrılarının katına
ayın hüzünlü şavkı vurdu yüzüne denizlerin

Toprağa gömülüyordu masalsı bir aşk böyle
gökyüzü, o mavi karanlıkta kasırgalar kopuyordu
günahkar geceyi arıtıyordu sularda yıkanan dualar
kanayan yaralarda kangren, bir acı yalnızlık

Üzgün bakışlarda kısılmış lambaların ölgün ışıkları
mateme inat göz kırpıyordu uğursuz cam kırıkları
saba makamında akşam musikisi okşarken ardıçları
yakamozlarda siyahlara bürünmüş balıklar ağlıyordu

Hırçın rüzgarlarla, yağmurla gelen beyaz bir ışık
yedi kat göğün içinden açmış kollarını beni çağırıyor
nedir bu gördüğüm Rabbim rüyada mıyım?
donuyorum, kanım çekiliyor damarlarımdan
ardınca koştum beyaz ışığın, koştum peşinden
kalmadı mecalim yoruldum, kaybettim, kayboldum
tanrı katında...
kim nerede, neredeler, kimler niçin yoklar?
kemale erdim...
ölümsüz denen aşklar gömüldü gönül bahçeme

Yaşamak bu kadar mı zor,
vuracak kadar acımasız,
böyle mi ağır,
kör ve sağır?

Dinmez Er / Çeşme / 2010.10.28 /