Sen bilemezsin ey kişi!
Yaşamadın ki yaşadıklarımı...
Yaşamadan anlayamazsın beni.
Anlamadığın için sakın yargılama.
Hatta iki çift lafla bile olsa bir şey deme!
Hakkın yok zira...
Haksızlıktan haberin olmadığı gibi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta