Böyle Görmedim Şiiri - İbrahim Sağır

İstanbul boş güzelim,İstanbul tenha.
Hayâlin dolaşıyor sadece.
Ve hayâlin el ediyor ard arda.
Nefesini duyuyorum denizde,
Bir Beşiktaş tasın, bir Üsküdar’da,
Üsküdar duman duman,
Senin sevdân yanıyor.
Ben tekmil ateşteyim.
Gel diyorsun bir çınarın ardından,
Koşuyorum yoksun.
Muzip bir kahkahan yükseliyor denizden,
Sırılsıklam saçlarınla bana el ediyorsun.

Ben hiç böyle görmedim İstanbul’u,
Böyle boş, böyle tenha,
Ellerin uzanıyor Çamlıca’dan,
Parmakların mahmur,
Saçların kalkmış şaha.
Bakışların yağmur yağmur,
Dökülüyor Kanlıca’dan.
Ellerim açık, ellerim boş,
Başım dönüyor sevdândan,
Anlatmak ah anlatmak zor,
Üsküdar sarhoş ben sarhoş.

İstanbul boş güzelim,İstanbul tenha,
Bir sen varsın,bir de ben.
Bir de senin yanan sevdân,
Bir de senin ayak sesin,
Tekmil bu şehir sen.
Üsküdar duman duman,
Manolyalar mahzun, çınarlar mahcup.
Meltem meltem nefesin,
Her yanda senin yüzün,
Her yanda senin sesin,
Muzip bir kahkahan yükseliyor denizden,
Sırılsıklam saçlarınla bana el ediyorsun.