Milenyum Şiiri - Adil Oğuz

Milenyumda güllük eğlendik
17 Ağıstos 1999. da sıcak
Pırıl pırıl bir yaz gecesiydi
Bir felaket gecesi oldu adeta
Uykuda yakaladık ansızın
Kırkbeş saniye dediler
Kırkbeş yıl gibi geldi bana
Her şeyin bittiğini sandım
Sanki sura üflenmişti gibiydi Toz duman bürümüştü
Şehir yanıyordu adeta Evler yıkılmış yollar kapanmış
Krıterler açılmıştı Marmarada
İnsanlar panik koşuyor
Panik içinde sağa sola
Çırpınan ağlayan inleyenler
Feryatlar yükseliyordu semalara
Bir mahşer gibiydi adeta
Enkazlar ölü yaralı doluydu
Ambulanslar hiç susmuyordu
Siren sesleri vardı şehirde
Yan yana yatan cesetlerle
Doluydu şehirin mezarlıkları
Enkazlar ayıklandı günlerce
Hava sıcak su yok elektirik yok
Halk dağlara sığınmış korkudan
Aydınlık dünyanın karanlık gününde İşte biz böyle girmiştik Marmarada Milenyuma