Meğer böyle gerekmiş…
Birinin gelmemesi,
bir sözün tutulmaması,
bir kalbin tam açılmaması…
Hepsi yerli yerindeymiş aslında.
Yalnızlığımın bile.
Ben sandım ki yarım kaldım,
oysa fazlaymışım bazı hikâyelere.
Zorla tutulan eller,
en çabuk unutanlarmış.
Ve beklenen,
en çok yoran da onlarmış.
Şimdi anlıyorum,
"şimdi" demek
bazı kapıların hiç çalınmaması demekmiş.
Ve "asla"
bazen insanın kendini koruma biçimiymiş.
İçimde ne varsa
birer birer vedalaştım hepsiyle.
Kırıldım, evet
ama kırık yerlerimden
ışık sızdı içeri.
Böyle gerekmiş…
Ve şimdi,
böyle iyiymiş.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!